Od kiedy prowadzi Pan swoją praktykę i skąd wzięła się decyzja, aby zostać adwokatem?

Praktykę adwokacką prowadzę od 2011 roku, czyli od 12 lat. Nie widziałem siebie od młodych lat w żadnym innym zawodzie i stąd wybór zawodu adwokata.

Co sprawia, że Pana usługi są tak bardzo cenione?

Trudno mi powiedzieć, co sprawia, iż jestem pozytywnie odbierany. Wydaje mi się, że nie tylko profesjonalizm, ale także ludzkie podejście do klienta. Staram się do każdej sprawy podchodzić w sposób indywidualny: rozmawiać z klientem jak z człowiekiem, poznać jego problemy, często wysłuchać. Tak naprawdę zawód adwokata w dużej części to zawód psychologa. Bez poznania przyczyny problemu, nie jesteśmy w stanie człowiekowi pomóc.

Często słyszę od przedsiębiorców, że prowadzenie firmy trwa przysłowiowe 24 godziny na dobę. Czy to wygląda podobnie w przypadku pracy adwokata?

Dokładnie wygląda to tak samo. Teraz nawet rozmawiamy o godzinie 18:45. Pracę zaczynam najczęściej ok. 6:00-7:00 rano, a kończę w nocy. My w szczególności prowadzimy dużo spraw poza siedzibą kancelarii, poza Gorzowem Wielkopolskim. Przejazdy też są czasochłonne, dlatego w pracy spędzamy bardzo dużo czasu. Najważniejsze w tym zawodzie jest, aby potrafić (szczególnie w weekendy) się dopasować do spraw, które się prowadzi, bo dobry prawnik to prawnik, który jest wypoczęty i ma „świeżą” głowę.

Czy wyróżnienie Top 100 of Poland, pochodzące w całości od zadowolonych klientów, jest dla Pana powodem do radości?

Z całą pewnością jestem zadowolony, aczkolwiek nigdy o opinie, które są w Internecie, nie zabiegałem. Wiem, że są to moi klienci. Każdą osobę, która zamieściła taką opinię, znam z imienia i nazwiska.

Co chciałby Pan przekazać swoim klientom?

Chciałbym powiedzieć, że zawsze warto iść za marzeniami. Trzeba te marzenia mieć. Trzeba spoglądać w przyszłość, a nie w przeszłość. To, co przed nami, jesteśmy w stanie zaplanować. Tego, co za nami, nie jesteśmy w stanie zmienić. Z każdego problemu jest zawsze jakieś wyjście – mniej korzystne, korzystniejsze – ale jest wyjście, które pozwala nam cały czas zostać człowiekiem. Trzeba zawsze mieć świadomość tego, że ten, kto nie podejmuje rękawic, nie walczy – nic nie osiągnie.